Na een rustige aanloop van een 50-tal kilometer spatte de wedstrijd helemaal uiteen in de heuvelzone. Even zag het ernaar uit dat de schade voor Evelyn na de traditionele scherprechters Côte de Trieu en Paterberg, ondanks een val op deze laatste, beperkt zou blijven. Alles kwam immers weer samen en een gesloten, maar desalniettemin sterk uitgedund peloton beklom de Edelareberg, de op twee na laatste helling van de wedstrijd. Evelyn was er terug te vinden in de voorste gelederen.
Een tweede aanvalsgolf op de Kattenberg en de daarop volgende kasseien van de Holleweg bracht een definitieve afscheiding teweeg. Het peloton viel uiteen in drie groepen: 14 leiders (met daarin Sengers Ladies Van der Breggen en Majerus), 20 achtervolgers (met nogmaals 2 rensters van Sengers) en een derde groep van een 25-tal rensters. Evelyn mist duidelijk nog een beetje koersritme en kwam in deze laatste groep terecht, maar ze wist de wedstrijd wel vlot uit te rijden en eindigde de wedstrijd uiteindelijk als 56ste.
Vooraan moest Majerus jammer genoeg de rol lossen, en dus leken 13 rensters te gaan strijden voor de bloemen. Dat was echter buiten Guarnier (Rabo) en Cromwell (Orica) gerekend. Zij gingen nog aan de haal in de vlakke sectie terug naar Gent. Ondanks de tegenwind bleven ze uit de greep van de achtervolgers. Cromwell had nog de meeste brandstof in de de tank en haalde het aan de meet vrij makkelijk van Guarnier. Johansson maakte 12 seconden later het Orica-succes compleet door naar een derde plaats te spurten. Eerste Sengers Lady werd Van de Breggen op een puike 8ste plaats. Met 5 rensters die Gent bereikten moest Sengers overigens niet onderdoen voor veel topteams, een collectieve prestatie waar ze best trots op mogen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten